എ​​​​​നി​​​​​ക്കു ദാ​​​​​ഹി​​​​​ക്കു​​​​​ന്നു… നോമ്പുകാല ചിന്തകൾ…

“അ​​​​​ന​​​​​ന്ത​​​​​രം എ​​​​​ല്ലാം നി​​​​​റ​​​​​വേ​​​​​റി​​​​​ക്ക​​​​​ഴി​​​​​ഞ്ഞു​​​​​വെ​​​​​ന്ന് അ​​​​​റി​​​​​ഞ്ഞ്, തി​​​​​രു​​​​​വെ​​​​​ഴു​​​​​ത്ത് പൂ​​​​​ർ​​​​​ത്തി​​​​​യാ​​​​​കാ​​​​​ൻ​​​​​വേ​​​​​ണ്ടി യേ​​​​​ശു പ​​​​​റ​​​​​ഞ്ഞു, എ​​​​​നി​​​​​ക്കു ദാ​​​​​ഹി​​​​​ക്കു​​​​​ന്നു”(​​​യോ​​​​​ഹ19,28).

കു​​​​​രി​​​​​ശി​​​​​ൽ തൂ​​​​​ങ്ങി​​​​​മ​​​​​രി​​​​​ക്കു​​​​​ന്ന വ്യ​​​​​ക്തി​​​​​ക​​​​​ൾ​​​​​ക്ക് അ​​​​​തി​​​​​ക​​​​​ഠി​​​​​ന​​​​​മാ​​​​​യ ദാ​​​​​ഹം അ​​​​​നു​​​​​ഭ​​​​​വ​​​​​പ്പെ​​​​​ടു​​​​​ക തി​​​​​ക​​​​​ച്ചും സ്വാ​​​​​ഭാ​​​​​വി​​​​​കം​​​​​ത​​​​​ന്നെ. ത​​​​​ലേ​​​​​രാ​​​​​ത്രി​​​​​യി​​​​​ലെ അ​​​​​ന്ത്യ​​അ​​​ത്താ​​​​​ഴ​​​​​ത്തി​​​​​നു​​​ശേ​​​​​ഷം യേ​​​​​ശു ഒ​​​​​ന്നും ഭ​​​​​ക്ഷി​​​​​ച്ചി​​​​​ട്ടി​​​​​ല്ല, കു​​​​​ടി​​​​​ച്ചി​​​​​ട്ടു​​​​​മി​​​​​ല്ല. ചാ​​​​​ട്ട​​​​​യ​​​​​ടി​​​​​യും മു​​​​​ൾ​​​​​മു​​​​​ടി​​​​​യും ഇ​​​​​രു​​​​​ന്പാ​​​​​ണി​​​​​ക​​​​​ളും​​​​​വ​​​​​ഴി ര​​​​​ക്തം മു​​​​​ഴു​​​​​വ​​​​​ൻ വാ​​​​​ർ​​​​​ന്നു​​​​​പോ​​​​​യി. ഈ ​​​​​സാ​​​​​ഹ​​​​​ച​​​​​ര്യ​​​​​ത്തി​​​​​ൽ “എ​​​​​നി​​​​​ക്കു ദാ​​​​​ഹി​​​​​ക്കു​​​​​ന്നു”എ​​​​​ന്ന ക്രൂ​​​​​ശി​​​​​ത​​​​​ന്‍റെ വി​​​​​ലാ​​​​​പം അ​​​​​ക്ഷ​​​​​രാ​​​​​ർ​​​ത്ഥ​​​​​ത്തി​​​​​ൽ​​​​​ത്ത​​​​​ന്നെ മ​​​​​ന​​​​​സി​​​​​ലാ​​​​​ക്കാ​​​​​ൻ ക​​​​​ഴി​​​​​യും. വി​​​​​ലാ​​​​​പം കേ​​​​​ട്ടു മ​​​​​ന​​​​​സ​​​​​ലി​​​​​ഞ്ഞ പ​​​​​ട​​​​​യാ​​​​​ളി വി​​​​​നാ​​​​​ഗി​​​​​രി​​​​​യി​​​​​ൽ കു​​​​​തി​​​​​ർ​​​​​ത്ത നീ​​​​​ർ​​​​​പ്പ​​​​​ഞ്ഞി അ​​​​​വ​​​​​ന്‍റെ ചു​​​​​ണ്ടോ​​​​​ട​​​​​ടു​​​​​പ്പി​​​​​ച്ചു. യേ​​​​​ശു അ​​​​​തു സ്വീ​​​​​ക​​​​​രി​​​​​ക്കു​​​​​ക​​​​​യും ചെ​​​​​യ്തു.

എ​​​​​ന്നാ​​​​​ൽ, ഇ​​​​​തു മാ​​​​​ത്ര​​​​​മ​​​​​ല്ല ഗു​​​​​രു​​​​​മൊ​​​​​ഴി​​​​​യു​​​​​ടെ അ​​​​​ർ​​​​​ത്ഥ​​​​​സൂ​​​​​ച​​​​​ന​​​​​ക​​​​​ൾ. യേ​​​​​ശു​​​​​വി​​​​​ന്‍റെ ദാ​​​​​ഹം കു​​​​​ടി​​​​​വെ​​​​​ള്ള​​​​​ത്തി​​​​​നു​​​​​വേ​​​​​ണ്ടി​​​​​യ​​​​​ല്ല, നീ​​​​​ർ​​​​​പ്പ​​​​​ഞ്ഞി​​​​​യി​​​​​ൽ കി​​​​​ട്ടി​​​​​യ വി​​​​​നാ​​​​​ഗി​​​​​രി രു​​​​​ചി​​​​​ച്ച​​​​​തു​​​​​കൊ​​​​​ണ്ട് ശ​​​​​മി​​​​​ക്കു​​​​​ന്ന​​​​​തു​​​​​മ​​​​​ല്ല. തി​​​​​രു​​​​​വെ​​​​​ഴു​​​​​ത്തി​​​​​ന്‍റെ പൂ​​​​​ർ​​​​​ത്തീ​​​​​ക​​​​​ര​​​​​ണ​​​​​ത്തി​​​​​നു​​​​​വേ​​​​​ണ്ടി​​​​​യാ​​​​​ണ് യേ​​​​​ശു ഇ​​​​​തു പ​​​​​റ​​​​​ഞ്ഞ​​​​​ത് എ​​​​​ന്നു സു​​​​​വി​​​​​ശേ​​​​​ഷ​​​​​ക​​​​​ൻ​​​​​ത​​​​​ന്നെ രേ​​​​​ഖ​​​​​പ്പെ​​​​​ടു​​​​​ത്തി​​​​​യി​​​​​ട്ടു​​​​​ണ്ട്. ര​​​​​ണ്ടു സ​​​​​ങ്കീ​​​​​ർ​​​​​ത്ത​​​​​ന​​​​​വാ​​​​​ക്യ​​​​​ങ്ങ​​​​​ളാ​​​​​ണ് ഇ​​​​​വി​​​​​ടെ ശ്ര​​​​​ദ്ധേ​​​​​യ​​​​​മാ​​​​​കു​​​​​ന്ന​​​​​ത്.

പ​​​​​രി​​​​​ത്യ​​​​​ക്ത​​​​​ന്‍റെ രോ​​​​​ദ​​​​​ന​​​​​വും പ്ര​​​​​ത്യാ​​​​​ശ​​​​​യും എ​​​​​ന്നു വി​​​​​ശേ​​​​​ഷി​​​​​പ്പി​​​​​ക്കു​​​​​ന്ന 22-ാം സ​​​​​ങ്കീ​​​​​ർ​​​​​ത്ത​​​​​ന​​​​​മാ​​​​​ണ് ആ​​​​​ദ്യ​​​​​ത്തേ​​​​​ത്. “എ​​​​​ന്തേ എ​​​​​ന്നെ ഉ​​​​​പേ​​​​​ക്ഷി​​​​​ച്ചു”എ​​​​​ന്ന യേ​​​​​ശു​​​​​വി​​​​​ന്‍റെ വി​​​​​ലാ​​​​​പം ഈ ​​​​​സ​​​​​ങ്കീ​​​​​ർ​​​​​ത്ത​​​​​ന​​​​​ത്തി​​​​​ന്‍റെ ആ​​​​​ദ്യ​​​​​വാ​​​​​ക്യ​​​​​മാ​​​​​ണ്. പീ​​​​​ഡ​​​​​ന​​​​​ത്തി​​​​​ന്‍റെ രൂ​​​​​ക്ഷ​​​​​ത വി​​​​​ശ​​​​​ദീ​​​​​ക​​​​​രി​​​​​ക്കു​​​​​ന്ന​​​​​താ​​​​​ണ് ദാ​​​​​ഹ​​​​​ത്തെ​​​​​ക്കു​​​​​റി​​​​​ച്ചു​​​​​ള്ള പ​​​​​രാ​​​​​മ​​​​​ർ​​​​​ശം. “എ​​​​​ന്‍റെ അ​​​​​ണ്ണാ​​​​​ക്ക് ഓ​​​​​ടി​​​​​ന്‍റെ ക​​​​​ഷ​​​​​ണം​​​​​പോ​​​​​ലെ വ​​​​​ര​​​​​ണ്ടി​​​​​രി​​​​​ക്കു​​​​​ന്നു. എ​​​​​ന്‍റെ നാ​​​​​വ് അ​​​​​ണ്ണാ​​​​​ക്കി​​​​​ൽ ഒ​​​​​ട്ടി​​​​​യി​​​​​രി​​​​​ക്കു​​​​​ന്നു” (​​​സ​​​​​ങ്കീ 22,15). ദുഃ​​​​​സ​​​​​ഹ​​​​​മാ​​​​​യ ദാ​​​​​ഹ​​​​​ത്തി​​​​​ന്‍റെ വി​​​​​വ​​​​​ര​​​​​ണ​​​​​മാ​​​​​ണി​​​​​ത്, യേ​​​​​ശു അ​​​​​നു​​​​​ഭ​​​​​വി​​​​​ക്കു​​​​​ന്ന ദാ​​​​​ഹ​​​​​ത്തി​​​​​ന്‍റെ നേ​​​​​ർ​​​​​ചി​​​​​ത്രം. അ​​​​​തോ​​​​​ടൊ​​​​​പ്പം “ദാ​​​​​ഹ​​​​​ത്തി​​​​​ന് അ​​​​​വ​​​​​ർ​​ എ​​​​​ന്നെ വി​​​​​നാ​​​​​ഗി​​​​​രി കു​​​​​ടി​​​​​പ്പി​​​​​ച്ചു”(​​​സ​​​​​ങ്കീ 69,21) എ​​​​​ന്ന സ​​​​​ങ്കീ​​​​​ർ​​​​​ത്ത​​​​​ന​​​​​വാ​​​​​ക്യ​​​​​വും ഇ​​​​​വി​​​​​ടെ ശ്ര​​​​​ദ്ധേ​​​​​യ​​​​​മാ​​​​​കു​​​​​ന്നു. പീ​​​​​ഡി​​​​​ത​​​​​ന്‍റെ വി​​​​​ലാ​​​​​പ​​​​​ങ്ങ​​​​​ളാ​​​​​യി സ​​​​​ങ്കീ​​​​​ർ​​​​​ത്ത​​​​​ന​​​​​ങ്ങ​​​​​ൾ ക​​​​​ണ്ട​​​​​ത് യേ​​​​​ശു​​​​​വി​​​​​ൽ പൂ​​​​​ർ​​​​​ത്തി​​​​​യാ​​​​​യി. എ​​​​​ന്നാ​​​​​ൽ യേ​​​​​ശു​​​​​വി​​​​​ന്‍റെ വി​​​​​ലാ​​​​​പ​​​​​ത്തി​​​​​ന് കൂ​​​​​ടു​​​​​ത​​​​​ൽ ആ​​​​​ഴ​​​​​മേ​​​​​റി​​​​​യ അ​​​​​ർ​​​​​ത്ഥ​​​മു​​​​​ണ്ട്.

മു​​​​​ന്പൊ​​​​​രി​​​​​ക്ക​​​​​ൽ, സ​​​​​മ​​​​​റി​​​​​യാ​​​​​യി​​​​​ലെ കി​​​​​ണ​​​​​റ്റി​​​​​ൻ​​​​​ക​​​​​ര​​​​​യി​​​​​ൽ ഇ​​​​​രി​​​​​ക്കു​​​​​ന്പോ​​​​​ൾ, വെ​​​​​ള്ളം കോ​​​​​രി​​​​​യ സ​​​​​മ​​​​​റി​​​​​യാ​​​​​ക്കാ​​​​​രി​​​​​യോ​​​​​ട് യേ​​​​​ശു കു​​​​​ടി​​​​​ക്കാ​​​​​ൻ വെ​​​​​ള്ളം ചോ​​​​​ദി​​​​​ച്ചു. തീ​​​​​ർ​​​​​ച്ച​​​​​യാ​​​​​യും ദാ​​​​​ഹി​​​​​ച്ച​​​​​തു​​​​​കൊ​​​​​ണ്ടാ​​​​​ണ​​​​​ല്ലോ കു​​​​​ടി​​​​​വെ​​​​​ള്ളം ചോ​​​​​ദി​​​​​ച്ച​​​​​ത്. എ​​​​​ന്നാ​​​​​ൽ, സം​​​​​ഭാ​​​​​ഷ​​​​​ണം അ​​​​​വ​​​​​സാ​​​​​നി​​​​​ക്കു​​​​​ന്പോ​​​​​ൾ യേ​​​​​ശു ദാ​​​​​ഹ​​​​​ജ​​​​​ലം കു​​​​​ടി​​​​​ക്കു​​​​​ക​​​​​യ​​​​​ല്ല കൊ​​​​​ടു​​​​​ക്കു​​​​​ക​​​​​യാ​​​​​ണു ചെ​​​​​യ്യു​​​​​ന്ന​​​​​ത് (യോ​​​​​ഹ 4,4-42). ഒ​​​​​രി​​​​​ക്ക​​​​​ൽ കു​​​​​ടി​​​​​ച്ചാ​​​​​ൽ വീ​​​​​ണ്ടും ദാ​​​​​ഹി​​​​​ക്കു​​​​​ക​​​​​യി​​​​​ല്ലാ​​​​​ത്ത, നി​​​​​ത്യ​​​​​സം​​​​​തൃ​​​​​പ്തി ന​​​​​ൽ​​​​​കു​​​​​ന്ന ജീ​​​​​വ​​​​​ജ​​​​​ലം, കു​​​​​ടി​​​​​ക്കാ​​​​​ന​​​​​ല്ല കൊ​​​​​ടു​​​​​ക്കാ​​​​​നാ​​​​​ണ് യേ​​​​​ശു ദാ​​​​​ഹി​​​​​ക്കു​​​​​ന്ന​​​​​ത്.

“ദാ​​​​​ഹി​​​​​ക്കു​​​​​ന്ന​​​​​വ​​​​​ൻ​​ എ​​​​​ന്‍റെ​​​​​യ​​​​​ടു​​​​​ക്ക​​​​​ൽ വ​​​​​ന്നു കു​​​​​ടി​​​​​ക്ക​​​​​ട്ടെ. എ​​​​​ന്നി​​​​​ൽ വി​​​​​ശ്വ​​​​​സി​​​​​ക്കു​​​​​ന്ന​​​​​വ​​​​​ന്‍റെ ഹൃ​​​​​ദ​​​​​യ​​​​​ത്തി​​​​​ൽ​​​​​നി​​​​​ന്ന് ജീ​​​​​വ​​​​​ജ​​​​​ല​​​​​ത്തി​​​​​ന്‍റെ അ​​​​​രു​​​​​വി ഒ​​​​​ഴു​​​​​കും”(യോ​​​​​ഹ 7,38). യേ​​​​​ശു ന​​​​​ൽ​​​​​കാ​​​​​നി​​​​​രു​​​​​ന്ന പ​​​​​രി​​​​​ശു​​​​​ദ്ധാ​​​​​ത്മാ​​​​​വി​​​​​നെ​​​​​ക്കു​​​​​റി​​​​​ച്ചു​​​​​ള്ള സൂ​​​​​ച​​​​​ന​​​​​യാ​​​​​യി​​​​​രു​​​​​ന്നു ഇ​​​​​ത്. ക്രൂ​​​​​ശി​​​​​ത​​​​​ന്‍റെ പി​​​​​ള​​​​​ർ​​​​​ക്ക​​​​​പ്പെ​​​​​ട്ട പാ​​​​​ർ​​​​​ശ്വ​​​​​ത്തി​​​​​ൽ​​​​​നി​​​​​ന്നു ര​​​​​ക്ത​​​​​വും വെ​​​​​ള്ള​​​​​വും ഒ​​​​​ഴു​​​​​കി​​​​​യ​​​​​പ്പോ​​​​​ൾ ഈ ​​​​​ദാ​​​​​ഹ​​​​​ത്തി​​​​​ന്‍റെ അ​​​​​ർ​​​​​ത്ഥം വ്യ​​​​​ക്ത​​​​​മാ​​​​​യി. ആ​​​​​ത്മാ​​​​​വി​​​​​നെ ന​​​​​ൽ​​​​​കാ​​​​​ൻ, പു​​​​​തു​​​​​ജീ​​​​​വ​​​​​ന്‍റെ ര​​​​​ക്ഷ, ദൈ​​​​​വ​​​​​പു​​​​​ത്ര​​​​​സ്ഥാ​​​​​നം ന​​​​​ൽ​​​​​കാ​​​​​ൻ​​​​​വേ​​​​​ണ്ടി​​​​​യാ​​​​​ണ് യേ​​​​​ശു​​​​​വി​​​​​ന്‍റെ ദാ​​​​​ഹം. ഓ​​​​​രോ മ​​​​​നു​​​​​ഷ്യ​​​​​വ്യ​​​​​ക്തി​​​​​യും ദൈ​​​​​വ​​​​​ത്തെ പി​​​​​താ​​​​​വാ​​​​​യി സ്വീ​​​​​ക​​​​​രി​​​​​ച്ച്, ദൈ​​​​​വ​​​​​മ​​​​​ക്ക​​​​​ളു​​​​​ടെ സ്ഥാ​​​​​ന​​​​​ത്തേ​​​​​ക്ക് ഉ​​​​​യ​​​​​ർ​​​​​ത്ത​​​​​പ്പെ​​​​​ടു​​​​​ന്ന​​​​​തു​​​​​വ​​​​​രെ ഈ ​​​​​ദാ​​​​​ഹം തു​​​​​ട​​​​​രും. ഇ​​​​​താ​​​​​ണ് ആ​​​​​ത്മാ​​​​​ക്ക​​​​​ൾ​​​​​ക്കു​​​​​വേ​​​​​ണ്ടി​​​​​യു​​​​​ള്ള ദാ​​​​​ഹം.

യേ​​​​​ശു എ​​​​​നി​​​​​ക്കു​​​​​വേ​​​​​ണ്ടി​​​​​യും ദാ​​​​​ഹി​​​​​ക്കു​​​​​ന്നു. യേ​​​​​ശു​​​​​വി​​​​​ന്‍റെ ദാ​​​​​ഹ​​​​​ത്തി​​​​​ൽ നാ​​​​​മും പ​​​​​ങ്കു​​​​​ചേ​​​​​ര​​​​​ണം. എ​​​​​ല്ലാ മ​​​​​നു​​​​​ഷ്യ​​​​​രും ദൈ​​​​​വ​​​​​മ​​​​​ക്ക​​​​​ളാ​​​​​യി അം​​​​​ഗീ​​​​​ക​​​​​രി​​​​​ക്ക​​​​​പ്പെ​​​​​ടു​​​​​ന്ന​​​​​തി​​​​​നു വേ​​​​​ണ്ടി​​​​​യു​​​​​ള്ള ദാ​​​​​ഹം.

കടപ്പാട് : ഫാ. ​​​മൈ​​​ക്കി​​​ൾ കാ​​​രി​​​മ​​​റ്റം


ക്രൈസ്തവ ലോകത്തെ പുതുപുത്തൻ വാർത്തകൾ അറിയുന്നതിനായി വാട്സാപ്പ് ഗ്രൂപ്പുകളിലേക്ക് സ്വാഗതം ‍
Follow this link to join our
 WhatsAppgroup

ക്രൈസ്തവ ലോകത്തെ പുതുപുത്തൻ വാർത്തകൾ അറിയുന്നതിനായി ടെലഗ്രാം ഗ്രൂപ്പിലേക്ക് സ്വാഗതം
Follow this link to join our
 Telegram group